W czasie konferencji zaprezentowano film podsumowujący trzydzieści lat działalności Katolickiego Ośrodka Adopcyjnego i Opiekuńczego w Opolu. Ośrodek działa od 1995 roku w ramach założonej dwa lata wcześniej przez ówczesnego ordynariusza opolskiego Alfonsa Nossola Diecezjalnej Fundacji Ochrony Życia. Wraz z ośrodkiem powołano wspierającą go Radę Społeczną.
W ciągu trzech dekad działalności KOAiO przeprowadził 1155 procedur adopcyjnych oraz 1082 wywiady środowiskowe. Nowe domy i rodziny w Polsce i w Europie znalazło 877 dzieci. Najmłodsze adoptowane dziecko miało 3 miesiące. Najstarsze – 17 lat.
Trzydzieści lat Katolickiego Ośrodka Adopcyjnego i Opiekuńczego. Rodzice i dzieci potrzebują wsparcia
– Dziecko trafiające do adopcji przychodzi z traumą i domaga się zaopiekowania. Pierwszymi osobami, które pomagają dziecku tę traumę zintegrować z jego życiem. A także zbudować przynależność dziecka do rodziny adopcyjnej są rodzice. Oni też potrzebują wsparcia – powiedziała „O!Polskiej” Barbara Słomian, dyrektor świętującego trzydzieści lat Katolickiego Ośrodka Adopcyjnego i Opiekuńczego.
– Służy temu zespół interdyscyplinarny, który w naszym ośrodku funkcjonuje. Tworzą go terapeuci, psychotraumatolog, psychiatra dziecięcy, neurologopeda, fizjoterapeuta. A także psychologowie standardowo pracujący w ośrodku. Członkowie zespołu rozmawiają o konkretnym dziecku. Przekazują sobie informacje o nim. Zespół istnieje po to, by ośrodek mógł dawać wsparcie postadopcyjne – opowiada.
Diecezjalny duszpasterz rodzin, ks. dr Jerzy Dzierżanowski, jest jednym z założycieli ośrodka przed 30 laty.
– Z perspektywy tego długiego czasu tym, co boli najbardziej, są procedury. Są długotrwałe i rozbudowane. I dzieje się to często kosztem dzieci. Często składa się wniosek o pozbawienie praw rodzicielskich lub o przysposobienie i czeka miesiącami. I dziecko w domu dziecka albo w rodzinie zastępczej czeka równie długo – przyznaje ks. Dzierżanowski.
– Utrudnione jest także kwalifikowanie rodzin zastępczych. Szkolenie jest bardzo długie. Procedury złożone i też długotrwałe. Testy psychologiczne. To wszystko zniechęca. A kiedy już ktoś decyduje się rodziną zastępczą zostać, bardziej jest kontrolowany niż może liczyć na pomoc państwa – argumentuje.
W jubileuszowym spotkaniu uczestniczyli wicemarszałkini województwa opolskiego Zuzanna Donath-Kasiura oraz wiceprezydent Opola Łukasz Sowada. A także biskup opolski Andrzej Czaja.
Barbara Słomian otrzymała z rąk pani wicemarszałek odznakę honorową „Za Zasługi dla Województwa Opolskiego”.
Adopcja w malarstwie i w życiu
W ramach konferencji „Adopcja: trauma i zdrowienie” Barbara Słomian omówiła temat: Współczesny obraz adopcji. Ks. Wojciech Lippa, dyrektor Muzeum Diecezjalnego przedstawił analizę obrazu „Adopcja” XIX-wiecznego malarza austriackiego Ferdinanda Georga Waldmüllera (obraz znajduje się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu). Wykład o wsparciu dziecka poprzez wsparcie rodziców adopcyjnych wygłosiła Hanna Dufner, mieszkająca w Szwajcarii pedagog i psychotraumatolog, współautorka książek „Uważność” i „Drogowskaz”. Konferencję zakończył panel dyskusyjny.
Spotkanie w Muzeum Diecezjalnym poprzedziła msza św. w kościele św. Aleksego. Koncelebrowanej liturgii przewodniczył bp Andrzej Czaja.
– Z całego serca wam dziękuję za to, że to przez was dokonuje się w naszym Kościele ta wyjątkowa, ważna posługa – dzieło przyjmowania Jezusa, który przychodzi w tych zbolałych rodzicach, w tym zranionym, pozbawionym rodziców albo niezdolnym do wychowania dziecku” – mówił w kazaniu. „Miejcie świadomość tego, że to ma głęboki sens, jest wspaniałą formą realizacji Ewangelii w najczystszej postaci.
Czytaj także: W ciągu 30 lat znaleźli dom dla blisko 900 dzieci. Jubileusz uczcili sadzeniem drzew
***
Odważne komentarze, unikalna publicystyka, pasjonujące reportaże i rozmowy – czytaj w najnowszym numerze tygodnika „O!Polska”. Do kupienia w punktach sprzedaży prasy w regionie oraz w formie e-wydania
