Chyba tylko najwięksi pesymiści mogli wieszczyć przed sezonem, że na jego półmetku nie będą oni na miejscu gwarantującym grę w play off (pełna tabela TUTAJ). Przy tym jednocześnie tak wcześnie straci szansę na zdobycie, a zarazem obronę, Pucharu Polski!
Boli to tym bardziej, że nasi siatkarze wygrywali cztery ostatnie edycję tych zmagań. Niemniej, już teraz stracili szansę na poprawienie dwóch rekordów owych rozgrywek, należących właśnie do nich. Piątego z rzędu triumfu oraz wyśrubowania wyniku 11 złotych medali w ogóle.
Koniec hegemonii w pucharze
Wszystko dlatego, że do półmetka fazy zasadniczej PlusuLigi dotarli dopiero na dziewiątej lokacie w tabeli, czyli poza pierwszą szóstką. A tylko tyle ekip w ramach tej części zyskuje przywilej walki o krajowy puchar. Dwa pozostałe miejsca uzupełnią dwie drużyny, które przejdą eliminację dla przedstawicieli niższych lig. Okazały się nimi ekipy z trzeciego szczebla: KS Rudziniec i Anioły Toruń.
– Tak się ułożyło, że jesteśmy poza pucharem, ale jest jeszcze wiele rzeczy do wygrania – zauważa rozgrywający naszego zespołu Marcin Janusz. – Na pewno nie było tak, że odpuściliśmy sobie te rozgrywki kosztem, by np. odpocząć przed dalszą częścią ligi. Mogę zapewnić, iż żaden zawodnik ani członek sztabu nie myśli w ten sposób. W ostatnich sezonach wychodziliśmy z dużych problemów. Zawsze się staraliśmy wygrać, choćby przypomnę ostatni bój o Ligi Mistrzów, zaraz po tym, jak fatalnie zagraliśmy finał PlusLigi. My to mamy dalej w głowie. Trzeba walczyć. Na ile nam pozwalają umiejętności i zdrowie, to tyle staramy się pokazać.
Niemniej, warto w tym miejscu odnotować, iż w ośmiu poprzednich edycjach Pucharu Polski (łącznie z tą przerwaną przez Covid-19) kędzierzynianie byli przynajmniej w półfinale. Zresztą, w sezonie 2014/15 zabrakło ich nawet „ósemce”. Wówczas to jednak rywalizowano dość tradycyjnie i wszyscy przedstawiciele elity dostali szansę rozegrania przynajmniej jednego meczu. Gracze Zaksy mieli pecha w losowaniu i odpadli z… Jastrzębskim Węglem. Ba! Przez 15 lat tylko wtedy nie było ich w półfinale.
Widmo utraty prawa gry w obecnej kampanii wisiało jednak nad nimi już od dawna, a to tylko pokazuje, z jakimi problemami mierzą się w tym sezonie. Odkąd wprowadzono taki system kwalifikacji do ćwierćfinału PP, który premiuje tylko sześc drużyn z elity, zawsze w tej szóstce byli. I to z reguły jako rozstawieni. W kontekście wygranych i przegranych więcej tych drugich (7-8) na tym etapie sezonu nie przytrafiło się im od dawna.
Plaga kontuzji
Gdyby to jeszcze była kwestia formy, to pół biedy. Niestety, podopiecznych Tuomasa Sammelvuo prześladuje pech, który ciężko jest porównać do czegokolwiek, z czym muszą się mierzyć ich rywale. Nie tylko w tym sezonie, ale i w ostatnich latach. Z podstawowego składu Zaksy poważniejszych kłopotów zdrowotnych nie miał tylko libero Erik Shoji. Z rezerwowymi też nie jest wcale lepiej.
Wystarczy tylko rzut oka na skład w poszczególnych meczach, aby zrozumieć, z jakimi problemami musiał mierzyć się sztab szkoleniowy. Jak np. na początku listopada, na dłuższy okres, stracił pięciu zawodników w ciągu niecałego tygodnia. Jak choćby wtedy, gdy już w czwartej kolejce w kadrze w ogóle nie było rozgrywającego Marcina Janusza (wrócił dopiero na 11. serię) i przyjmującego Wojciecha Żalińskiego (cały czas poza grą). Natomiast byli w niej, ale w ogóle w meczu nie wystąpili dwaj atakujący Łukasz Kaczmarek i Bartłomiej Kluth.
W związku z czym do zespołu awaryjnie ściągnięty został Krzysztof Zapłacki z rezerw, czyli występującej w 2. lidze Zaksy Strzelce Opolskie. Do tego na ataku musiał grać nominalny przyjmujący Daniel Chitigoi. Rumun radził sobie bardzo dobrze, ale i on w pewnym momencie trzeciego seta doznał urazu, przez co już nie wrócił do gry i wówczas zastąpił go… środkowy Dmitrij Paszycki. Niedługo do grona kontuzjowanych dołączył Przemysław Stępień, więc team został bez rozgrywającego… zatem awaryjnie zakontraktowano Radosława Gila. Natomiast przez wzgląd na poważniejsze kłopoty zdrowotne duetu przyjmujących Chitigoia i Żalińskiego podjęto decyzję o zatrudnieniu na tę pozycję Jakuba Szymańskiego.
Na tym nie koniec. Na początku grudnia bowiem ze składu wypadł David Smith. I wciąż nie powrócił do gry. Z kolei w połowie grudnia w meczu Ligi Mistrzów złamania drugiego palca lewej ręki doznał Aleksander Śliwka i uraz ten również wyklucza go na kilka tygodni.
Przeładowany terminarz
– Wszyscy sobie zdają sprawę, jak wygląda nasz sezon. Oczywiście, nie chcę się w żaden sposób usprawiedliwiać, ale kiedy gramy w pełnym składzie, to jesteśmy dalej świetną drużyną, aczkolwiek przez ten wszystkie problemy czuć, że czegoś brakuje – przyznaje Marcin Janusz.
Nie bez znaczenia jest także przeładowany do granic możliwości siatkarski terminarz. Od początku sezonu, który zaczął się 21 października, ZAKSA łącznie z meczami w Lidze Mistrzów i grą o Superpuchar zagrała 21 razy. W ciągu blisko 80 dni! A przecież kluczowi zawodnicy: kwartet Polaków i duet ze Stanów Zjednoczonych wrócili prosto z intensywnego sezonu reprezentacyjnego.
– Jesteśmy świadomi tej sytuacji, jaka była i jaka jest – podkreśla Marcin Janusz. – Powtarzanie tego samego nie poprawi jednak naszej gry. Cały czas mamy braki kadrowe. Są też chłopacy, którzy powinni odpocząć, bo nie są w pełni dysponowani, ale grać trzeba. Wychodzimy tym, co mamy i zawsze staramy się wygrać. Co nie zmienia faktu, iż ciągłe zmiany, rotacje nie pomagają w złapaniu odpowiedniego rytmu.
Na pewno pewnym światełkiem w tunelu może być to, jak nasi siatkarze zaprezentowali się na zakończenie pierwszej rundy. Wówczas to mocno postawili się liderom i obrońcom tytułu z Jastrzębia. Z całą pewnością można stwierdzić, iż choć przegrali 1:3, to mecz ten na pewno nie wyglądał jak starcie dziewiątej ekipy w tabeli z jej liderem.
Tabela nie oddaje potencjału
– Nie ma co podchodzić do tego spotkania, patrząc tylko w tabelę – ocenia Marcin Janusz. – Takie proste spojrzenie na pewno nie oddaje ani naszego potencjału, ani tego, jak będziemy grać przeciwko takim rywalom. Ale z drugiej strony trzeba to pokazać rundzie rewanżowej, że dalej jesteśmy świetnym zespołem, złożonym z klasowych zawodników. Ciągle jednak czegoś brakuje, ale widać, że ta gra zaczyna być coraz lepsza. Owszem, możemy wyciągnąć wnioski, bo rywalizowaliśmy z jedną z lepszych, jeśli nie najlepszą obecnie ekip w kraju. Niemniej, nie możemy się cieszyć z dobrej gry, po której zostajemy bez punktów. Ja nie potrafię, bo to, na czym nam zależy, to są wygrane. A ostatnio tego nie ma, więc musimy starać się jeszcze mocniej.
Determinacji nie powinno zabraknąć, wszak – tak jak pisaliśmy na wstępie – obecnie ZAKSA jest poza play off. Trzeba więc przeskoczyć przynajmniej jednego rywala, bo jak nie kryją sami zainteresowani „minimum ósme miejsce musi być i nie ma innej opcji”. Tym bardziej, że już w niedzielę grają w Bełchatowie z depczącą im po piętach Skrą, która znowu przeżywa kryzys.
– Nikt nie podchodzi do tego tak, że na spokojnie do tej „ósemki” wejdziemy – mówi Marcin Janusz. – Widzimy, jaka jest sytuacja. Jak się układa tabela, ilu jest chętnych na ćwierćfinał. Taka gra, jak przeciwko jastrzębianom, pewnie wystarczyłaby na wielu rywali w tej lidze, ale trzeba zrobić coś więcej. Jesteśmy w pełni świadomi tego, że musimy zdobywać punkty, musimy gonić i skończyć jak najwyżej w tabeli.
Czytaj także: ZAKSA przegrała z Jastrzębskim Węglem po emocjonującym boju
