Z okazji dnia Wszystkich Świętych odwiedź razem z nami groby znanych Opolan
Stanisław Żwak, pastor, pierwszy po wojnie stały duszpasterz parafii ewangelickiej w Brzegu, a przez blisko 30 lat – 1961-1990 proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Opolu.
Zbigniew Zielonka, prozaik, autor powieści i szkiców historycznych, biografista, krytyk literacki, eseista. Członek Związku Literatów Polskich. Autor m.in. dwóch publikacji, których bohaterem jest Jakub Kania – poeta ludowy ze Starych Siołkowic pod Opolem oraz biografii „Papa Musioł” i „Rzecz o Karolu Musiole i Opolu mieście”. Członek redakcji miesięcznika „Opole”.
Jan Wawrzynek, powstaniec śląski, członek Związku Polaków w Niemczech, Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska, działacz społeczny i polityczny na Śląsku.
Stanisław Wasylewski, wybitny eseista, krytyk literacki, tłumacz i dziennikarz. Urodzony w Stanisławowie ostatnie 8 lat życia spędził w Opolu. Pracownik Zakładu Naukowego im. Ossolińskich, redaktor lwowskich gazet. Autor książek o Lwowie oraz tomu „Na Śląsku Opolskim”.
Leon Troniewski, inżynier, profesor nauk technicznych, wykładowca akademicki, specjalista w zakresie inżynierii chemicznej, samorządowiec, w latach 90. przez dwie kadencje był radnym Opola, pełnił funkcję przewodniczącego sejmiku samorządowego.
Tadeusz Soroczyński, poeta, nauczyciel, animator kultury, autor około 20 tomików poetyckich.
Alojzy Smolka, lalkarz, aktor, reżyser, scenograf, dyrektor teatru lalek. Działacz i instruktor teatralny w Związku Polaków w Niemczech, w czasie wojny więzień twierdzy Branderburg-Goerden. W latach 1949-1970 był kierownikiem artystycznym Sceny Lalkowej w Opolu. Patron Opolskiego Teatru Lalki i Aktora.
Maria Przebindowska, społeczniczka, animatorka życia społeczno-kulturalnego w Opolu, przez wiele lat związana z Towarzystwem Przyjaciół Opola. Urodzona organizatorka, pomysłodawczyni wielu akcji na rzecz środowiska opolskich seniorów i budowania międzypokoleniowych więzi mieszkańców miasta. Była pierwszym kierownikiem Domu Dziennego Pobytu „Maria Magda”.
Bolesław Polnar, malarz, grafik, pedagog Liceum Sztuk Plastycznych im. Jana Cybisa w Opolu. Wypowiadał się w malarstwie i rysunku, projektował także plakaty oraz scenografie teatralne. Jego prace wystawiano w galeriach całego świata.
Marian Nowak, artysta, rzeźbiarz, metaloplastyk, m.in. współtwórca Pomnika Martyrologii Jeńców Wojennych w Łambinowicach.
Teodor Musioł, profesor. Pedagog specjalizujący się w historii wychowania, inicjator utworzenia w Opolu Wyższej Szkoły Pedagogicznej, dyrektor Instytutu Śląskiego, nauczyciel akademicki.
Karol Musioł, przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej w Opolu, inicjator organizacji Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki i Dni Opola. Za jego sprawą powstało Towarzystwo Przyjaciół Opola.
Zygmunt Moryto, malarz, grafik i rysownik. Urodzony w Kluczborku, długoletni mieszkaniec Opola. W latach 80. przewodniczył związkowi opolskich plastyków. Jego prace znajdują się w Muzeum Śląska Opolskiego oraz w GSW w Opolu.
Oswald Mateja, urodzony w Kosorowicach, matematyk, specjalista w dziedzinie inżynierii budowlanej i teorii konstrukcji, stypendysta Fundacji Humboldta, w latach 1975-1981 rektor Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu.
Kazimierz Malczewski, działacz polonijny i plebiscytowy na Górnym Śląsku, dziennikarz i społecznik, organizator polskiego życia w Niemczech, redaktor naczelny „Słowa Śląskiego w Opolu. Lutosława Malczewska, córka Kazimierza Malczewskiego, działaczka Związku Polaków w Niemczech, członkini Związku Akademików Górnoślązaków Silesia Superior.
Jan Łangowski, dziennikarz, działacz Związku Polaków w Niemczech, autor głośnego „Memoriału dotyczącego praw ludności polskiej w Niemczech” z 1929 roku. Więzień Buchenwaldu.
Stefan Leletko, „mały rycerz”, jeden z najlepszych zawodników w historii polskich ciężarowców. Zawodnik Budowlanych Opole, mistrz świata i Europy w wadze muszej z 1982 roku, rekordzista świata, dwukrotny olimpijczyk.
Jan Lachowicz, generał, żołnierz legionów, obrońca Lwowa, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i kampanii polskiej 1939, żołnierz Andersa. Minister obrony narodowej w rządzie RP na uchodźstwie.
Paweł Kwoczek, polski adwokat i działacz mniejszości polskiej na niemieckim Górnym Śląsku, więzień Buchenwaldu.
Martin Kübler, germanista pochodzący ze Stuttgartu, od 1999 roku do śmierci w 2012 nauczyciel niemieckiego w II LO w Opolu. Wychował ponad 50 laureatów ogólnopolskiego etapu Olimpiady Języka Niemieckiego.
Fryderyk Kremser, wybitny fotografik, krajoznawca i regionalista, rzecznik ochrony zabytków, społecznik. Urodzony w Bytomiu dzieciństwo i młodość spędził w Koźlu. Jego zdjęcia – w znacznej części pokazujące Śląsk Opolski – złożyły się na około stu wystaw indywidualnych.
Piotr Kowalski, profesor, filolog, etnolog, folklorysta, historyk i krytyk kultury. Wykładał na Uniwersytetach: Opolskim, Wrocławskim i Jagiellońskim.
Kazimierz Kowalski, prozaik, publicysta, dramaturg, autor słuchowisk radiowych, pamiętnikarz, felietonista, animator kultury. Współtwórca Radia Opole.
Ryszard Kowalczyk, wraz z bratem Jerzym przeprowadził w 1971 roku zamach w budynku WSP w Opolu i wysadził aulę, protestując przeciw ówczesnej polityce władz.
Józef Kokot, podczas wojny członek ruchu oporu w ramach podziemnej Delegatury Rządu dla Śląska, więzień Gross Rosen. W 1966 roku objął stanowisko dyrektora Instytutu Śląskiego w Opolu, kierując także Zespołem Niemcoznawczym. Członek Polskiej Akademii Nauk i Głównej Komisji do Spraw Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce.
Kazimierz Kobiałko, działacz „Solidarności”, delegat na II i III Krajowy Zjazd NSZZ „Solidarność”, współzałożyciel Ruchu Komitetów Obywatelskich i Ruchu Obywatelskiego Śląska Opolskiego, pierwszy przewodniczący Opolskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.
Bronisław Kassowski, aktor, reżyser teatralny. Zawodu uczył się pod koniec lat 20. XX wieku w Szkole Dramatycznej przy Teatrze Polskim w Poznaniu. W latach 1965-86 należał do zespołu Teatru Ziemi Opolskiej (od 1975 Teatru im. Kochanowskiego), a następnie współpracował z opolską placówką. W Opolu w 1983 roku świętował złoty jubileusz pracy na scenie.
Franciszek Jop, biskup opolski, pierwszy ordynariusz diecezji opolskiej, twórca wielu jej struktur, uczestnik Soboru Watykańskiego II.
Florian Jesionowski – architekt, projektant wielu charakterystycznych konstrukcji, m.in. opolskiego amfiteatru czy fontanny na pl. Wolności.
Tadeusz Horoszkiewicz, syn powstańca śląskiego Romana Horoszkiewicza, dziennikarz, prezenter i operator, współzałożyciel Redakcji Opolskich Programów Telewizyjnych w TVP Katowice.
Henryk Hahn, pedagog, twórca i wieloletni dyrektor Uniwersytetu Ludowego w Większycach.
Stefan Grobelny, nauczyciel, pasjonat skautingu, dyrektor administracyjny opolskiej WSP, pomysłodawca utworzenia drużyny akademickiej, przekształconej potem w Harcerski Akademicki Krąg Instruktorski im. Bohaterów spod Monte Cassino (HAKI).
Edward Faciejew, trener, wychowawca kilku pokoleń opolskich dżudoków i dżudoczek.
Tadeusz Domińczyk, prezes Sądu Wojewódzkiego w Opolu, sędzia Sądu Najwyższego.
Jan Borowczak, artysta plastyk, rzeźbiarz, członek Związku Polskich Artystów Plastyków w Opolu, nauczyciel rzeźby w opolskim Liceum Plastycznym. Autor pomników: Bojownikom o Wolność Śląska Opolskiego w Opolu, Powstańca Śląskiego w Zdzieszowicach oraz Matki Polki w Raciborzu.
Zofia Bielewicz, aktorka. Debiutowała na deskach krakowskiego Teatru Groteska w 1945 roku, a od 1974 roku związana była z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Ostatnią z ponad 140 ról zagrała w spektaklu „Córki powietrza. Sen Balladyny”.
Zbyszko Bednorz, pisarz, poeta, działacz kultury, profesor honorowy Uniwersytetu Opolskiego, w czasie wojny pracownik Delegatury Rządu na Kraj, powstaniec warszawski, więziony w czasach stalinowskich. Róża Bednorz, żona Zbyszko Bednorza, w czasie wojny łączniczka konspiracyjnej organizacji „Ojczyzna”, od 1954 roku w Opolu, dziennikarka i publicystka, pracownik Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Opolu-Łambinowicach.
Bronisław Władysław Bartkiewicz, w latach 1963-1994 był dyrektorem i szefem programowym opolskiego festiwalu piosenki, przez 35 lat kierował Estradą Opolską.
Piotr Baron, Był jednym z założycieli Instytutu Jazzu PWSZ w Nysie. Jego wicedyrektorem i dyrektorem, dyrygentem, nauczycielem akademickim, kompozytorem, specjalistą w zakresie emisji głosu oraz wystąpień publicznych, autorem około 40 publikacji naukowych, coachem i trenerem, animatorem życia muzycznego. Przez wiele lat zaangażowany w mniejszości niemieckiej, m.in. jako prezes Niemieckiego Towarzystwa Oświatowego.
Franciszek Adamiec, polski działacz społeczny i kulturalny, popularyzator tradycji Śląska Opolskiego, wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu od 1956 do 1968, dyrektor Muzeum Śląska Opolskiego w latach 1971-1977, od 1982 do śmierci przewodniczący OTKO.