Wszystkich Świętych 2022. Znani Opolanie, którzy odeszli w ciągu roku
Damian Antoniewski – znany jako DJ ANTEX. Muzyk zmarł w szpitalu w Oleśnie po zakażeniu koronawirusem. Przez ponad 20 lat występował w klubach w całej Polsce. Brał udział także w imprezach zagranicznych w różnych krajach Europy, m.in. w Anglii i w Holandii. Przez wiele lat kojarzony był z klubem Protector Brzeski, w którym miał rezydenturę. Angażował się charytatywnie w ramach Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.
Andrzej Butra – samorządowiec, urzędnik państwowy, doktor nauk weterynaryjnych, w latach 2011–2012 podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Był kierownikiem biura powiatowego w ARiMR w Kluczborku, w 2007 objął to stanowisko w oddziale w Oleśnie. Od czerwca 2008 do lutego 2011 kierował oddziałem terenowym Agencji Rynku Rolnego w Kluczborku. W 2012 został wiceprezesem PSL w okręgu opolskim oraz prezesem tego ugrupowania w Kluczborku. W 2010, 2014 i 2018 wybierany do rady powiatu kluczborskiego, jej przewodniczący.
Wojciech Chlebda – wybitny językoznawca, przez lata związany z Uniwersytetem Opolskim (wcześniej WSP), wieloletni dyrektor Instytutu Filologii Wschodniosłowiańskiej, prodziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego, członek i przewodniczący Komitetu Językoznawstwa PAN, członek Polskiej Akademii Umiejętności. Absolwent filologii rosyjskiej, studia w opolskiej WSP ukończył w 1972. W 1980 został doktorem, w 1994 doktorem habilitowanym, od 2003 profesor zwyczajny. Autor ponad 300 publikacji naukowych.
Ks. Edmund Cisak – został wyświęcony na kapłana w 1955 roku. W latach 1955 – 1957 był wikariuszem w parafii św. Andrzeja w Zabrzu, a następnie w parafii w Byczynie. W 1961 został proboszczem Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Wojciecha w Grodźcu. Pełnił tę funkcję do sierpnia 2005 roku. Był pomysłodawcą i organizatorem, a w latach 1977 – 1988 przewodnikiem Pieszej Pielgrzymki Opolskiej. Od 1991 do 2005 roku był krajowym duszpasterzem Sybiraków.
Miroslav Copjak – czeski szkoleniowiec w naszym regionie był znany z pracy w Odrze Opole. I choć z tym klubem związany był tylko przez niespełna 18 miesięcy, to zdołał poprowadzić drużynę do jednego z największych jego sukcesów w XXI wieku. To właśnie pod batutą Copjaka w sezonie 2005/06 opolanie awansowali na zaplecze ekstraklasy (wygrali po rzutach karnych z Radomiakiem Radom). Największym jego sukcesem w Polsce było wprowadzenie do ekstraklasy Świtu Nowy Dwór Mazowiecki.
Henryk Galwas – przez ponad 20 lat był prezesem Opolskiej Izby Gospodarczej, przez sześć dekad był aktywny zawodowo. Mieszkańcy regionu, zwłaszcza przedsiębiorcy, Opolanie kojarzyli prezesa OiG między innymi z przyznawania Laurów Umiejętności i Kompetencji, których doroczna gala gromadziła lokalny biznes. Podczas ostatniej gali Laurów Umiejętności i Kompetencji przyznano mu nagrodę Opolskiego Orła Księcia Jana Dobrego. Wcześniej otrzymał medal „Za Zasługi dla Województwa Opolskiego”.
Edward Głowacki – pułkownik. Uczestnik szlaku bojowego IV Pancernego Pułku „Skorpion” wchodzącego w skład II Korpusu gen. Władysława Andersa. Dowodził plutonem czołgów w walkach o Monte Casino i Bolonię. Od zakończenia wojny do 1996 mieszkał w Londynie, a następnie osiedlił się w Opolu. Doświadczenie w biznesie i kontakty w Wielkiej Brytanii pozwoliły mu prowadzić doradztwo w zakresie funkcjonowania przedsiębiorstw i wspierać samorządy Opolszczyzny i Dolnego Śląska. Honorowy obywatel województwa opolskiego.
Tadeusz Horoszkiewicz – syn powstańca śląskiego Romana Horoszkiewicza, dziennikarz, prezenter i operator, współzałożyciel Redakcji Opolskich Programów Telewizyjnych w TVP Katowice. Pracę w Telewizji Polskiej rozpoczął w 1962 roku (zajmował się wówczas oświetleniem). Rok później podjął współpracę z Radiem Opole, by w 1971 powrócić do telewizji. Dziesięć lat później objął stanowisko kierownika opolskiej redakcji i pełnił tę funkcję przez 16 lat, aż do emerytury w roku 1997.
Barbara Leszczyńska – działaczka socjalna, negocjatorka i mediatorka, od lat działała na rzecz mieszkańców Opola. Z wykształcenia była pedagogiem. W latach 90. współtworzyła pierwszą świetlicę terapeutyczną w Opolu, zaangażowała się w powstanie pierwszego Punktu Interwencji Kryzysowej, a później współdziałała przy Powstaniu Ośrodka Interwencji Kryzysowej. Od 2007 kierowała Specjalistycznym Ośrodkiem Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie. Wykładowczyni na UO, przez lata była przewodniczącą Zespołu Interdyscyplinarnego w Opolu.
Ks. Tadeusz Lewicki – misjonarz. Od 1982 roku pracował na Mauritiusie. Pochodził z Walec. Po maturze wstąpił do seminarium w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1974 r. z rąk bp. Franciszka Jopa. Pracował jako jego wikary w parafiach św. Wawrzyńca w Zabrzu, Wniebowzięcia NMP w Raciborzu, św. Marii Magdaleny w Jasionie oraz Ducha Świętego w Zabrzu. W 1981 wyjechał na kurs językowy do Brukseli, a rok później rozpoczął pracę misyjną w diecezji Port-Louis na Mauritiusie, gdzie posługiwał do 2022.
Jacek Lyka – przez 30 lat piastował stanowisko dyrektora PPO Przedsiębiorstwa Państwowego w Strzelcach Opolskich. W 2017, po 57 latach pracy, przeszedł na emeryturę. – W latach 90. postawił na innowacje technologiczne. Miał przekonanie, że kto nie inwestuje, ten się cofa. – Nie zaciągałem żadnych kredytów – mówił wtedy. – Łącznie w budowę i modernizację obiektów produkcyjnych tylko w ostatnich 4 latach (2013-2016) zainwestowałem 31 mln złotych.
Andrzej Nowak – gitarzysta, kompozytor i wokalista. Jeden z założycieli słynnej kapeli heavymetalowej TSA, a także twórca i frontman zespołu Złe Psy. Podczas swojej bogatej kariery muzycznej współpracował z Tadeuszem Nalepą i Martyną Jakubowicz. Prywatnie miłośnik motocykli i militariów. Był też hodowcą psów – amerykańskich pitbulli.
Witolda Potwora – wieloletni pracownik Katedry Logistyki i Marketingu Wydziału Ekonomicznego UO. Absolwent Instytutu Nauk Ekonomicznych WSP, jako pierwszy uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych na Wydziale Ekonomicznym UO. Specjalista z zakresu marketingu i zarządzania przedsiębiorstwem był autorem wielu publikacji. Jeden z najbardziej znanych ekonomistów w regionie, komentator wydarzeń gospodarczych i społecznych. W ostatnich latach dr Potwora związał działalność zawodową z WSZiA w Opolu.
Maria Przebindowska – społeczniczka, animatorka życia społeczno-kulturalnego w Opolu, przez wiele lat związana z Towarzystwem Przyjaciół Opola. Urodzona organizatorka, pomysłodawczyni wielu akcji na rzecz środowiska opolskich seniorów i budowania międzypokoleniowych więzi mieszkańców miasta. Była pierwszym kierownikiem Domu Dziennego Pobytu „Maria Magda”. Opolanie pamiętają ją również jako dyrygentkę a i kierowniczkę, działającego od 2005 roku zespołu wokalno-instrumentalnego „Camerton”.
Romana Rogulska – jedna z założycielek i wieloletnia dyrygentka zespołu „Viva La Musica” ze Strzelec Op. Z muzyką była związana od zawsze – przez szkołę średnią, studia w Katowicach i pracę nauczyciela. Prowadziła w SP nr 3 w Strzelcach Opolskich chór i zespoły śpiewacze. Po przejściu na emeryturę nie zrezygnowała ze swych pasji. Dzięki jej zaangażowaniu zespół „Viva La Musica” zdobył wiele nagród i wyróżnień na festiwalach, konkursach, przeglądach chórów i zespołów śpiewaczych.
Piotr Skrzypiec – pianista i animator kultury. Z Młodzieżowym Domem Kultury w Opolu związany był od trzydziestu lat. Wraz z żoną Małgorzatą założył i prowadził Studio Piosenki DEBIUT. Był także twórcą Wokalnego Studia Kształcenia Jazzowego i – przez ponad dwie dekady – kierownikiem Pracowni Muzycznej MDK. Wystąpił między innymi na festiwalu „Jazz nad Odrą” oraz Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w koncercie „Debiuty”. Był członkiem zespołu Take Style Project.
Krzysztof Spychała – archeolog, konserwator zabytków. Przez 45 lat stał na straży dziedzictwa archeologicznego w regionie. Pracował w instytucjach zajmujących się ochroną dziedzictwa kulturowego (m.in. pełnił obowiązki wojewódzkiego konserwatora zabytków). Był wybitnym znawcą regionu pod względem archeologicznym, topograficzno-przyrodniczym i geograficzno-historycznym. Do ostatnich dni pracował nad przewodnikiem „Szlakiem średniowiecznych grodzisk wzdłuż dolnego biegu Nysy Kłodzkiej” wydanym przez Narodowy Instytut Dziedzictwa.
Ks. Michał Ślęczek – przez 40 lat był proboszczem w Głubczycach. Urodził się 20 XI 1949 w Polskiej Cerekwi. Święcenia przyjął 20 maja 1973 roku w Opolu. Został wikariuszem parafii Matki Bożej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu, a po trzech latach, w 1976, został prefektem w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie. W 1982 wrócił do pracy w parafii i został proboszczem w kościele Narodzenia NMP w Głubczycach. Od 1992 roku do 2002 roku był dziekanem dekanatu głubczyckiego.
Maria Świerkot-Baluch – lekarka która przez kilkadziesiąt lat leczyła mieszkańców Suchej, Rozmierzy, Rozmierki i Szymiszowa-Osiedla. Miała pod opieką blisko 1200 pacjentów. Po studiach otrzymała nakaz pracy w Strzelcach Op. Następnie pracowała w ośrodku w Rozmierce, później w Suchej, a ostatnie blisko 30 lat w Rozmierzy. – Była lekarką z prawdziwego zdarzenia, urodziła się, żeby pomagać ludziom i wspaniale wypełniała tę misję – mówili o niej pacjenci. – Leczyła całe pokolenia, znała każdą rodzinę.
Krzysztof Tarka – wieloletni pracownik oraz kierownik Katedry Historii Powszechnej i Polski XIX w. i Najnowszej Instytutu Historii UO. W 1999 uzyskał habilitację na podstawie rozprawy „Litwini w Polsce 1944–1997”, a w 2005 tytuł profesora zwyczajnego. Wybitny badacz polskiej emigracji politycznej i działań władz PRL wobec wychodźstwa; stosunków polsko-litewskich; działalności AK na Wileńszczyźnie; mniejszości narodowych w PRL oraz historii Śląska Opolskiego. Opublikował ponad 500 artykułów oraz kilkanaście książek. Współpracował z IPN.
Leon Troniewski – inżynier, profesor nauk technicznych, wykładowca akademicki, specjalista w zakresie inżynierii chemicznej, samorządowiec. w latach 90. przez dwie kadencje był radnym Opola, pełnił funkcję pierwszego przewodniczącego Sejmiku Samorządowego Województwa Opolskiego. Zawodowo profesor Leon Troniewski od 1974 roku związany był z Wyższą Szkołą Inżynierską, później z Politechniką Opolską. Pełnił m.in. funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego (2002–2005) oraz kierownika Katedry Inżynierii Procesowej.
Józef Zwierzyna – w latach 1964-1973 piłkarz Odry Opole, zagrał ponad 120 meczów w ekstraklasie, zdobył 6 bramek. Zawodnik znany z nieustępliwości. Przed wiosną 1975 roku po raz pierwszy objął Odrę, która była był spadkowiczem z ówczesnej ekstraklasy, jako trener. Został nim ponownie w sezonie 1978/1979, zastępując Antoniego Piechniczka. Pracował także w Ruchu Chorzów, ZKS Górażdże, rezerwach Odry Opole, w Skalniku Gracze i Skalniku Tarnów Op. Pracę przy piłce zakończył w 2011 w wieku 70 lat.
Współpraca Łukasz Baliński
